نهانخانه ی دل
نهانخانه ی دل
ای برده امان از دل عشاق کجایی...
نوشته شده در تاريخ 25 / 12 / 1389برچسب:, توسط میم و حا و میم و دال |

سلام

امیدوارم حالتون خوب خوب باشه و آماده ی ورود به بهار جدید زندگیتون باشین...

فکر می کنم، شعر زیر، آخرین شعری باشه که تو سال پر فراز و نشیب 89، تقدیمتون می کنم و امیدوارم تو سال جدید، شعرای با حال و هوای جدید براتون بگم...

امیدوارم قبل از شروع سال نو، همه ی بیمارا خوب بشن و همه ی گرفتارا به ساحل آرامش برسن...

 

پیشاپیش سال نوتون مبارک...

 

ما خود شبِ آتش و تبِ گرماییم

امّید به آتش چه بود؟! گر  ماییم...!

 

آتش به دل افتاد و به سر یاد نگار

بر زلف نگار، آمده با سر، ماییم

 

دلبر دل ما می برد و دل بی تاب

دلداده ی دلبریّ دلبر، ماییم

 

با دعوتی از بهار باز آمده ایم

گر باز شو میکده، می فرماییم...

 

دنباله ی انگور شب است و می ناب

دنبال شراب ناب و ساغر، ماییم

 

پیمانه ی اول به لب یار نکوست

مدهوش یکی دو نوش آخر، ماییم

 

یا خاطره اش بر دل ما، یا نامش

با خاطر نام او برابر، ماییم

 

باز آمده موسم بهاران، اما...

ما در هوس ماه دی و سرماییم...

 

میم و حا و میم و دال...

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به صاحب آن مي باشد.